Een stille ontmoeting

Dit afstudeerproject gaat over ruimte en de beleving ervan, het ‘onzichtbare’ licht heeft hierin een belangrijke rol. De minimalistische manier waarop de ruimtes zijn gefotografeerd, soms vanaf een afstand met herkenbare elementen en dan weer van dichtbij en bewust aangesneden, maakt de beelden interessant. Er ontstaan beelden die onwerkelijk lijken, men vraagt zich waar ze naar kijken, is dit wel een ruimte? 

‘Ik wilde de ruimte vastleggen zoals die was, maar wel op een abstracte, poëtische manier.’

De assessoren over deze serie: 'Hulde. Zeer "eigen", goed verzorgd poëzie in beeld. Stijlvol autonome kwaliteit. Beeldtaal tot de essentie terug gebracht. Briljant.'